تجارت بازرگانی داخلی
همه ما کم وبیش با مفهوم تجارت بازرگانی داخلی آشنایی داریم ، در واقع چنانچه داد و ستد و معاملات در داخل مرزهای یک کشور و توسط ساکنان آن مرز و بوم انجام شود به اصطلاح آن را تجارت بازرگانی داخلی می نامند که اولویت این تجارت تامین نیاز ها از طریق منابع داخلی می باشد و همچنین داد و ستد ها بر اساس پول رایج آن کشور صورت می گیرد . انجام فعالیت های تجاری امروزه نیازمند بهره مندی از روش های می باشد تا بتوان به موفقیت های لازم در جهت گسترش روابط اقتصادی برسیم. اولین موضوع در تجارت ، تجارت میان دو ایرانی می باشد که آن را تجارت بازرگانی داخلی می نامند . تجارت بازرگانی داخلی دارای مزایایی است که آن را ساده تر از تجارت بازرگانی خارجی می کند به طور مثال ، واحد پول یکسان دارند و فرهنگی مشترک ، از لحاظ زبان نیز مشترک هستند و هر دو به طور مثال فارسی زبان می باشند.
تجارت بازرگانی داخلی به این شکل است که فرد تاجر اگر از اصطلاحات داخلی استفاده کند طرف مقابل منظور وی را متوجه می شود به طور مثال اگر بگوید با کامیون تک یا جفت یا با تریلی تک بار را می فرستم طرف مقابل می فهمد که منظورش چیست ولی اگر فرد مقابل خارجی باشد با این اصطلاحات آشنایی ندارد و منظور وی را متوجه نمی شود زیرا زبان و فرهنگ متفاوتی دارد .
یکی دیگر از مزایایی که برای تجارت بازرگانی داخلی بر شمردیم واحد پول یکسان بین طرفین معامله بود که باز هم این موضوع دیگریست که تجارت را ساده تر می کند به طور مثال برای معاملات از تومان یا ریال استفاده می کنند و همچنین در تجارت بازرگانی داخلی طرفین از ادبیات یکسانی برخوردارند به طور مثال اگر بخواهند پول را واریز کنند شماره حساب یا شماره شبا می دهند و پول را جا به جا می کنند اما به یک خارجی نمی توان شماره حساب داد .
تجارت بازرگانی داخلی
نکته مهمی که در تجارت بازرگانی داخلی وجود دارد این است که مخاطب خیلی راحت تر اعتماد میکند و متقاعد کردن وی کار ساده تری می باشد. میتوان گفت تجارت بازرگانی داخلی فرایند پیچیده ای ندارد و با تجربه ای کم نیز می توان وارد آن شد، اعتماد سازی آسان تر است و حمل و نقل راحت تر است .
تجارت بازرگانی داخلی ، نه تنها مؤلفه مهمی در بزرگی یک اقتصاد به شمار می آید بلکه در رشد و توسعه بخش های دیگر نیز از نقش مهمی برخوردار می باشد . اما این نقش در کشور ایران به دلیل عدم تعریف جامع از بخش و ابهام در حدود وثغور و دامنه موضوعی و فعالیت های وابسته به این بخش ،در سیاستگذاری ها و برنامه های کلان به خوبی تصویر گردد ، برای همین در مرحله اجرا همواره با چالش مشخص نبودن کامل متولی امر مواجه گردیده و مدیران اجرایی را در پیچ و خم رفع تداخل و توازی گذاشته است . در حقیقت از آنجایی که در مجموع قوانین کشور ما ، مدیریت تجارتی در بخش کالا های حساس ، ضروری و اساسی بر عهده ی وزارتخانه متولی ، می باشد ، پس دامنه موضوعی بازرگانی داخلی نیز محدود به تجارت می باشد . در حالی که تجارب کشورهای مشابه مانند هند و ترکیه و مالزی نشان میدهد که امور تجاری تمامی تولیدات اعم از صنعتی، کشاورزی و حتی فرهنگی نیز در حوزه مدیریتی وزارت بازرگانی این کشورها تعریف و اجرا می گردد.
تجارت بازرگانی داخلی
تجارت بازرگانی داخلی برای خود ما خوب است ولی برای کشور آینده ساز نمی باشد . هر چند با همین کار نیز خرید و فروش را در بازار تسهیل می گرداند . این نوع تجارت تنها به رفع نیازهای داخلی یک کشور جامه عمل میپوشاند و اگر کشوری فقط به این نوع تجارت بسنده کند قطعاً اقتصادش سیر نزولی پیدا میکند به طور کلی می توان گفت که تجارت بازرگانی داخلی و خارجی مکمل یکدیگر می باشند و برای پیشرفت یک کشور هر دوی این تجارت ها ضروری است زیرا تجارت بازرگانی داخلی و خارجی هر دو در کنار هم فرهنگ و اقتصاد و تمدن یک کشور را ارتقا میدهند و باعث پیشرفت جوامع بشری از طریق مراودات مالی میشود . یک کشور تنها از همین طریق می تواند کم و کاستی هایش را رفع و رجوع کند و حتی می توان گفت کشوری از نظر اقتصادی قوی تر است که تجارت بازر گانی داخلی و خارجی بیشتری دارد .
با این وضعیت بیماری کرونا نیز که این روزها همه اقشار جامعه را درگیر کرده و اقتصاد کشورها را تحت تاثیر زیادی قرار داده ودر برخی قسمت ها به رکود کشانده ، تجارت بازرگانی داخلی با رعایت پروتکل های بهداشتی بهتر کار میکند و کشور ها این روزها با یک دیگر کمتر وارد معامله می شوند چه بسا برخی از کشور ها فقط در زمینه واردات مواد اولیه و کالاهای واسطه ای تجارت خارجی انجام می دهند مانند ایران که به دلیل تحریم های موجود و بیماری کرونا و حمایت از تولید ملی بسیاری از واردات را انجام نمی دهند.